Het is 0:00. Ik zit achter een geleende laptop met Hebreeuws toestenbord, zes hoog in een studentenstudio. Naast mij zitten Dave en Yair druk te praten alwijl er een joint gerold word; waarschijnlijk bespreken ze de werkdag die net afgelopen is. Er word druk gebeld met Lea en Johnny in een luxueus appartement een paar kilometer verderop. ‘s Nachts is het tijd voor ontspanning en gesprek, in de middag en de avond ben ik met ze mee op pad en speel ik gitaar deur aan deur, of ik speel in de stad met kunststudente Claire en incidentele muzikale aanwaaiers. In Strasbourg is de gitaar met een beetje creativiteit een prima manier om je dagkosten tot nul te reduceren.
En dat mag ook wel, want zoals verwacht is de tweede hoofdstad van de EU flink aan de dure kant. Aanrader voor iedereen die graag een neurotisch nette binnenstad ziet met dure auto’s en duurdere horeca. En voor iedereen met een Israelisch zakenmodel met bijbehorend ethisch relativeringsvermogen. De binnenstad eindigt waar de pauperhuizen beginnen, zwervers tel je per dozijn en er zit een illegaal zigeunerkamp achter wat bosjes onder een viaduct. De parken getuigen van uitmuntende botanische visie, maar onder het bruggetje over het idyllische beekje wonen meer zwervers dan er in een arbeidsongeschiktheidskantoor passen. Als Hollander kan je hier terecht met al je middelbare schooltalen, aangenomen dat je in staat bent uit te vogelen wat wat is als een local je aanspreekt in een schimmig verbaal papje waar Engels, Frans en Duits in gelijkte mate in verwerkt zitten, met een schuimende laag riekend lokaal accent als kers op de taart.
Met de EU-verkiezingen om de hoek, Hollande en de enigzins zinnige Franse partijen historisch impopulair, Jean Marie Le Pen die doodleuk stelt dat Ebola vet chill is als anti-immigratiemiddel en een Europese hoofdstad die vooral opvalt door alle Afrikaanse immigranten hoeft een nuchtere Hollander zich hier geen moment te vervelen.
De eerste week liet zich duiden in een aantal korte mededelingen.
1. Dank aan Thomas van der Zwan en companen voor de gastvrijheid en het goede gezelschap, was fantastisch! ik overweeg om na deze reis toch maar een Mastertje in Leuven te doen.
2. Een mitrailleur is in Leuven een wapen dat calorieën schiet. Denk je een stokbrood in met patat, frituursnacks en sauzen erop. Aanrader voor liefhebbers van de betere hart- en vaatziektes.
3. Ga nooit naar Luik.
Yalla!
